O‘zbеkiston Rеspublikаsi Ichki ishlаr vаzirligi

Yaqinda Ichki ishlar vaziri maslahatchisi, general-polkovnik Zokirjon Almatovning “Unutilmas xotiralarim” nomli kitobi nashrdan chiqdi. Kitobda muallifning bosib oʻtgan hayot yoʻli, shu jumladan, ichki ishlar organlari tizimidagi uzoq yillik samarali faoliyati mobaynida boshidan kechirgan zahmat va qiyinchiliklari, orttirgan boy tajribasi, shu bilan birga, mamlakatimiz hayotida roʻy bergan muhim voqealar haqida ham haqqoniy hikoya qilinadi.

Xabaringiz bor, Zokirjon Almatov hamda IIV Jamoatchilik kengashi raisi, Oʻzbek milliy akademik drama teatri direktori, Oʻzbekiston, Qoraqalpogʻiston va Tojikiston xalq artisti, “El-yurt hurmati” ordeni sohibi Yodgor Saʼdiyevni uzoq yillik doʻstlik rishtalari bogʻlagan. Quyida kitob muallifining qadrdon doʻsti, xalqimizning suyukli sanʼatkori bilan bogʻliq xotiralaridan bir shingilini eʼtiboringizga havola etamiz.

Xudoyimga ming shukrlar boʻlsinki, meni oqibatli doʻstlardan qismagan. Ana shunday ishonchli, oʻzgalar hojatini chiqarishga doimo tayyor, vafodor doʻstlarimdan biri el suygan sanʼatkor, Oʻzbekiston va Qoraqalpogʻiston xalq artisti Yodgor Saʼdiyevdir.

U qadrdonlariga, yaqinlariga juda mehribon inson. Biror doʻstining boshiga ish tushsa, kasal boʻlib qolsa, imkoni boricha yordam berishga harakat qiladi. Menga nafaqat chin doʻst, balki jigarimday boʻlib qolgan…

Teatr, kino va televideniyeda rollar ijro etib, aktyorlik sanʼatini puxta egallagan Yo.Saʼdiyev rejissyorlik sohasida ham faoliyat koʻrsatib, teatr sahnasida “Tungi mehmon”, “Aldagani xotin yaxshi”, “Hayot — eshik ortida” kabi spektakllarni sahnalashtirdi.

1998-yildan Oʻzbekiston Ichki ishlar vazirligi qoshidagi “Qalqon” studiyasiga badiiy rahbarlik qilgan vaqtida yozuvchi Tohir Malikning “Shaytanat” romani asosida koʻp seriyali “Shaytanat” videofilmini rejissyor sifatida suratga oldi va oʻzi Asadbek rolini ijro etib, kinoda jiddiy muvaffaqiyatga erishdi.

2001-yilda “Qalqon” studiyasida Yo.Saʼdiyev rejissyorligida “Shaytanat” videofilmining 5 seriyali ikkinchi qismi suratga olinib, madaniy jamoatchilik koʻrigiga taqdim etildi.

Yodgor Saʼdiyevning 50-yillik samarali ijodiy mehnati munosib taqdirlandi. U 1989-yilda Respublika Davlat mukofotiga, 1998-yilda “Oʻzbekiston xalq artisti” faxriy unvoniga va yaqinda “El-yurt hurmatli” ordeniga sazovor boʻldi.

Imkoni boʻlganda vaqt topib, u bilan diydorlashib, gurunglashib turamiz. Yodgor Saʼdiyev bir kuni suhbat asnosida:

- Zokirjon aka, odamlar hajga borib kelyapti, umraga borib kelyapti. Biz ham Allohning musulmon bandasi sifatida ana shu farz amalni bajarsak boʻlarmidi, — dedi.

- Yodgor aka, oʻsha kunlar ham keladi, albatta. Alloh nasib etganida, biz ham umra, haj safarlariga borib kelamiz, — dedim unga dalda berib.

Oradan hech bir vaqt oʻtmay ana shunday vaziyat, qolaversa, zaruriyat paydo boʻldi. Doʻstimga qoʻngʻiroq qilib:

- Yodgor aka, Saudiya Arabistonidagi bir shayx doʻstim ogʻir kasal boʻlib qolibdi, vaqt ajrata olsangiz, borib koʻrib kelardik, — dedim.

- Ana shu xislatingizga qoyil qolaman, Zokirjon aka. Biror yaqiningiz, doʻstingiz kasal boʻlsa, qayerda boʻlmasin, bir marta boʻlsa ham, xabar olib kelasiz. Mayli, siz aytgan kuningiz yoʻlga chiqamiz, borganim boʻlsin, — dedi Yodgor Saʼdiyev.

Ikki doʻst Saudiya Arabistoniga yoʻl oldik. Biz tushgan samolyot aeroportga qoʻnayotgan paytda, boshqa bir samolyot fazoga koʻtarildi.

Uni koʻrib negadir yuragim bir oz bezovtalandi. Buni sezgan Yodgor Saʼdiyev hol-ahvol soʻradi.

- Yoʻq, xavotir olmang, Yodgor aka. Hozir uchib ketgan samolyotga koʻzim tushdiyu, nima uchundir yuragim bezovta boʻldi, — dedim uni tinchlantirib.

Xavotirim bejiz emasligi samolyotdan tushib, aeroportning kutish zaliga kelganimizda ayon boʻldi. Maʼlum boʻlishicha, haligi shayx doʻstimning ahvoli bir oz ogʻirlashib, uni oʻsha samolyotda Londonga olib ketishgan edi. Shayx ketayotib, bizlarni nazarda tutib, Oʻzbekistondan mehmonlar kelishini aytib, ularni kutib olishni tayinlagan ekan.

Ikki qadrdon Jidda shahrida bir oz turib, mehmon boʻldik. Keyin doʻstimga:

- Yaqinda umraga, hajga qachon boramiz, deb soʻragandingiz.

Shuncha joydan bu yerga keldik. Endi bir yoʻla umra amallarini bajarib keta qolamiz, — dedim.

Qarang, Yodgor akaning niyati chin koʻngildan, xolis ekan. Astoydil eʼtiqod qilgan, niyati xolis boʻlgan kishilarning ishini Yaratganning oʻzi oʻngidan keltirib qoʻyadi, deyishgani naqadar toʻgʻri ekanligiga oʻshanda yana bir bor amin boʻlgandim.

Ikki doʻst oʻsha kuniyoq umra amallarini bajarishga kirishdik. Muqaddas Kaʼba atrofida aylanish va uni tavof qilish chogʻida minglab odamlar orasida bizga ham osongina Qora toshga peshonamizni tekkazish nasib etdi.

Ibodatlarimiz chogʻida Allohdan birinchi galda yurtimizda tinchlik, osoyishtalikning bardavom boʻlishini, davlatimiz ravnaq topib, xalqimiz farovon yashashini, undan keyin esa oila aʼzolarimiz sogʻ-salomat boʻlib yurishlarini soʻradik.

- Ana, Yodgor aka, oʻsha kungi suhbatimizda qilgan niyatingizga farishtalar “Omin!” degan ekan.

Koʻrdingizmi, bir doʻstimning bahonasida umra bajarish sharafiga muyassar boʻldik. Shu kunlarni bizga ato etgani uchun Yaratgan Egamga behisob shukronalar boʻlsin, — dedim qadrdonimga Toshkentga qaytayotib.

Yangi yil arafasi. Yodgor Saʼdiyev bilan sanatoriyda dam olayotgan edik. Sanatoriy juda bahavo yerda joylashgan boʻlib, toʻyib-toʻyib nafas olardik.

Atrofdagi goʻzal manzarani koʻrib koʻzimiz quvnaydi. Pastdagi soyda zilol suv sharqirab oqib turibdi. Bir soʻz bilan aytganda, jannatmonand joy. Lekin ashaddiy kashanda boʻlgan Yodgor aka shunday bahavo joyda ham chekishni kanda qilmasdi.

- Toza havoda toʻyib-toʻyib nafas olsangizchi, Yodgor aka, sigaretani tutatavermasdan. Oʻpkangizni zaharlab nima qilasiz? — dedim uning sogʻligʻini oʻylab.

- Organizmim oʻrganib qolgan. Chekmasam boshim qattiq ogʻriydi, — dedi u oʻzini oqlamoqchi boʻlib.

- Uyqungizda kecha tunda rosa yoʻtalib chiqdingiz, — dedim gapimga jindek yolgʻon aralashtirib. Aslida bir-ikki marta qisqa yoʻtalib qoʻygandi, xolos.

- Kashandalikni bekorga qoralashmaydi, oʻpkaga koni zarar, deyishadi. Shuni chekishdan biror foyda topdingizmi?

Bu gapimdan Yodgor aka rosa xavotirga tushdi. Demak, sigareta chekishdan butunlay voz kechish vaqti yetibdi, degan fikr xayolidan oʻtdi, shekilli:

- Boʻldi, Zokirjon aka, bugundan boshlab shu zormandani chekishni tashlayman, — dedi qatʼiy ohangda.

- Bilmadimov, — dedim atayin uning qatʼiyatini kuchaytirish uchun. — Kashandalarning sigareta tashlashi vaqtincha, deyishadi.

- Bugun eski yilning oxirgi kuni. Ertadan yangi yil boshlanadi. Yangi yildan mening sigareta chekkanimni koʻrmaysiz! -dedi Yodgor aka tantanavor ohangda.

Shu bilan sigareta mavzusi tugadi. Haqiqatan ham, doʻstim soʻzida turdi kashandalikdek zararli odatini butunlay tashladi.

Balki, keyinroq oʻylab koʻrib, mening ozgina vahima qilganligimni sezgandir, balki sezmagandir.

Nima boʻlganda ham, qadrdonim koni zarar boʻlgan odatdan qutuldi.

Men esa uning iroda kuchiga qoyil qoldim. Har doim Yodgor Saʼdiyevni eslaganimda, “Kiroyi doʻsting shunday boʻlsa” deyman.

Menga hayotda shunday samimiy, sadoqatli doʻst ato qilganidan Allohimga beadad shukronalar aytaman.

©️ “Postda” gazetasi