O‘zbekiston Respublikasi Qishloq хo‘jаligi vаzirligi

Chunki bunday payvandtaglar namlikka sezgir bo‘lib, ildizlarning chirishi, kislorod yetishmovchiligi va tuproq sho‘rlanishiga olib kelishi mumkin. Bu esa daraxtlarning o‘sishining sustlashishiga, barglarning sarg‘ayib tushishiga va oxir-oqibat butun bog‘ning qurib qolishiga sabab bo‘ladi.

Bunday ko‘chatlar tog‘ va tog‘oldi hududlarida yaxshi rivojlanib, yuqori hosil bera oladi, chunki bu hududlarda yer osti suvlari chuqurroq joylashgan bo‘lib, ortiqcha namlik muammosi kamroq kuzatiladi. Lekin, tuproqning unumdorligi, mexanik tarkibi va sho‘rlanish darajasi ham muhim omillardan biri hisoblanadi.

Agar tuproq zich bo‘lsa yoki drenaj tizimi yaxshi yo‘lga qo‘yilmagan bo‘lsa, hatto qulay hududlarda ham ildizlarning rivojlanishi sekinlashishi va daraxtlarning o‘sishi yomonlashishi mumkin. Shuningdek, bog‘ni me’yoridan ortiq sug‘orish ham jiddiy muammolarga sabab bo‘lishi mumkin.

Haddan tashqari sug‘orilgan tuproqda ildizlar kislorod yetishmovchiligidan aziyat chekadi, bu esa ularning chirishiga olib keladi. Natijada, daraxtlar kasalliklarga chalinib, barglar erta to‘kiladi va mevadorlik pasayadi. Shu sababli, sug‘orish rejimi tuproq va iqlim sharoitiga mos ravishda belgilanishi lozim.

Ayniqsa, bahor va kuz oylarida, ya’ni tuproq namligi tabiiy ravishda yetarli bo‘lgan davrlarda ortiqcha sug‘orishdan qochish kerak. Shu bilan birga, tuproqning yumshoq va havo o‘tkazuvchan bo‘lishini ta’minlash uchun muntazam ravishda yumshatish, organik va mineral o‘g‘itlar bilan oziqlantirish talab etiladi.